Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Scisse enim te quis coarguere possit? Duo Reges: constructio interrete. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Itaque illa non dico me expetere, sed legere, nec optare, sed sumere, contraria autem non fugere, sed quasi secernere.

Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea,
quae etiam concessa te nihil iuvent.

Aut, si esses Orestes, Pyladem refelleres, te indicares et,
si id non probares, quo minus ambo una necaremini non
precarere?

His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Ratio quidem vestra sic cogit. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Sint modo partes vitae beatae. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
De illis, cum volemus.
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Haec dicuntur fortasse ieiunius;: Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Explanetur igitur.: Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
At eum nihili facit;: Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Bork: Falli igitur possumus.
Immo alio genere;: Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.